زن در جامعه اسلامی ایران، ویژگیهایی دارد که آن را از زن در دیگر جوامع متمایز میکند. با گذشت ۴۵ سال از انقلاب اسلامی، این زن بهتر و بیشتر شناخته شدهاست. رهبر معظم انقلاب در این رابطه، توضیحات مفصلی را به مناسبتهای مختلف ارائه کرده اند. ویژگیهای زن ایرانی – اسلامی بیشتر از همه در بیانات رهبر معظم انقلاب قابل شناسایی است.
پرداخت به دوبرابر شدن شخصیت زن در انقلاب اسلامی و سیر تحول در حجاب و نامحرم به بعد روشن و آشکار برای تحلیل و تبیین فضیلت و محوریت زن انقلاب اسلامی رسیدهاست. آیتالله خامنهای در توصیف این الگو، این را به یکی از شاخصهای نخستین انقلاب ایران در جهان قرار دادهاست. اعجاب از سنهای نوجوانی که در انحضام متفاوت به منصه ظهور رسیدهاند و دورنمای امیدبخش آینده را به جهانیان میآموزند و مانع هیچ نوع ضلالتی نخواهد شد.
مفهوم الگوی سوم، به منزله مفهوم کلیدی در ذیل منظومه فکری آیتالله خامنه ای، خود مفاهیم کلیدی دارد که تصویر و ترکیب اصلی این الگو را میسازد: «زن مسلمان ایرانی تاریخ جدیدی را پیش چشم زنان جهان گشود و ثابت کرد که میتوان زن بود، «عفیف» بود، «محجبه و شریف» بود و درعین حال، «در متن و مرکز» بود. میتوان سنگر خانواده را پاکیزه نگه داشت و در عرصه سیاسی و اجتماعی نیز سنگرسازیهای جدید کرد و فتوحات بزرگ به ارمغان آورد. زنانی که اوج احساس و لطف و رحمت زنانه را با روح جهاد و شهادت و مقاومت درآمیختند و مردانهترین میدانها را با شجاعت و اخلاص و فداکاری خود فتح کردند. در انقلاب اسلامی و در دفاع مقدس، زنانی ظهور کردند که میتوانند تعریف زن و حضور او در ساحت رشد و تهذیب خویش و در ساحت حفظ خانه سالم و خانواده متعادل و در ساحت ولایت اجتماعی و جهاد امر به معروف و نهی از منکر و جهاد اجتماعی را جهانی کنند و بنبستهای بزرگ را در هم بشکنند».
چهار وجه اساسی این تعریف عبارتند از:
عفیف بودن
عفیف بودن اولین ویژگی برجسته در معرفی زن مسلمان است، زیرا عمق معنایی و محتوایی این مفهوم فقط به خویشتنداری در خصوص مسائل جنسی نیست، بلکه در عرف عرب هر گونه خویشتندارى در مقابل گناه و کار خلاف را فرا میگیرد. به بیان دقیقتر، عفاف در لغت به معنای حصول حالتی برای نفس است که به واسطه آن مانع غلبه شهوت بر نفس میشود، بنابراین، «عفت» به معناى خودداری کردن از حرام و هرگونه کار خلاف است؛ خواه در مسائل جنسى باشد یا غیر آن. در همین زمینه، آیتالله خامنهای عفت زن را مهمترین ویژگی شخصیتی او میداند و توصیه میکند که همه فعالیتها و اقدامات در حوزه زنان با توجه به این ویژگی زنان باشد. بنابراین، حفظ عفت به معنای حفظ روح از هرگونه ناپاکی بوده و توجه ابتدایی به این موضوع نشاندهنده اهمیت رشد معنوی زن در گفتمان انقلاب اسلامی است. بر همین پایه، همه فعالیتها باید ناظر به رشد زن در ابعاد انسان کامل مشخص شود؛ به طوری که ایشان توصیه میکنند جامعه و خود زنان باید به این امر اهتمام ورزند.
محجبه بودن
واژه حجاب از ریشه حجب، هفت مرتبه در قرآن استعمال شدهاست. در معنای این واژه در کتب لغت چنین آمدهاست: پردهای که مانع دیدن باشد، چه ظاهری باشد چه معنوی. در واقع، بازداشتن و ممانعت از دسترسی و رسیدن به چیزی را پوشش گویند. اصل حجاب اسلامی به منزله یکی از نمادهای خاص و ویژگیهای اختصاصی زن مسلمان ایرانی است که در بیان اهمیت این ویژگی خاص آیتالله خامنهای میفرمایند: امروز پرچم استقلال هویتی و فرهنگی زنان در دست زنان ایرانی است. امروز بانوان ایرانی با حفظ حجاب، استقلال هویتی خودشان و استقلال فرهنگی خودشان را دارند، اعلام و به دنیا صادر میکنند؛ یعنی دنیا سخن جدیدی دارد میشنود. زن میتواند در میدانهای اجتماعی حضور فعال داشتهباشد، تأثیرگذاری اجتماعی عمیق داشتهباشد. امروز زنان کشور ما در بخشهای مختلف چنین تأثیرگذاریای دارند؛ در عین حال، حجاب و عفاف و وجهتمایز میان زن و مرد، فاصله میان زن و مرد، در معرض سوءاستفاده مردان قرار نگرفتن، خود را در حد وسیله التذاذ مردان بیگانه و زیادهطلب پایین نیاوردن و تحقیر نکردن جزو خصوصیات زن ایرانی و زن مسلمان امروز است.
شریف بودن
شرف به معنای بزرگواری و بلندمرتبگی است. این کلمه در اصل به معنای بلندی و مکان بلند است. به فرد بلندمرتبه و بزرگوار شریف گفته میشود. شریف همچنین از صفات خداوند است. شریف (در عربی به معنی نجیب، مهتر و همچنین رفیع و قوی در مقابل وضیع و ضعیف) در بین اعراب عنوان هر مردی است که به سبب مفاخر اجدادی خویش از اشخاص عادی برتر شمرده شود. این برتری، که از طریق پدر به پسر منتقل میشود، «شَرَف» خوانده میشود. قبل از اسلام، در میان اعراب شرط «شرف» آن بوده که در سلسله نیاکان پدری شخص، چند تن صاحب مفاخر باشند. توجه به مفهوم شرافت در کنار محجبهبودن بیانگر ارتباط تنگاتنگ بین این دو مفهوم است؛ به صورتی که حجاب نشاندهنده شرافت زن است و از سوی دیگر زن شریف زنی است که به واسطه رتبه بلندمرتبه خود را ملعبه دست مردان نمینماید. همچنین، این همراهی نشان میدهد مسئله حجاب در مفهومی فراتر از تکلیف و وظیفه با توجه به شأن و جایگاه زن تعریف میشود و مهمترین مؤلفه در تهاجم به غرب در حوزه زنان از همین منظر است. زن غربی با سوءاستفاده مادی وسیعی دچار تحقیر و توهین شدهاست و شأن و جایگاه حقیقی خود را از دست دادهاست. شریف بودن، به عنوان ویژگیهایی که کمتر مورد توجه واقع میشود، در ارتباط تنگاتنگ با سعه وجودی فرد و ارتقای روحی و معنوی زن است.
در متن و مرکز بودن
آخرین عبارت مفهومی که آیتالله خامنهای در توصیف زن انقلاب اسلامی عنوان میکند عبارت «در متن و مرکز بودن» است. در متن و مرکز بودن ناظر بر ویژگی خاص احیاکنندگی زنان به واسطه انقلاب اسلامی است که در متن انقلاب، زنان در متن و مرکز تغییر و تحولات قرار گرفتند. نقشآفرینی زنان در متن و مرکز، و نه حاشیه، نقطه عطف انقلاب اسلامی در ترسیم نقش و جایگاه زنان است. توجه به این بعد از فعالیت زنان در گفتمان انقلاب اسلامی در بیانات رهبر معظم انقلاب به وضوح دیده میشود. این متن و مرکز بودن در سه عرصه اصلی تعریف میشود: عرصه رشد و تهذیب خویش، عرصه خانه سالم و خانواده متعادل و عرصه ولایت اجتماعی، جهاد امر به معروف و نهی از منکر. نقشآفرینی در عرصه فردی متناسب با مفهوم عفیف بودن است و فرد باید در این راستا قدم بردارد. در حوزه حیات خانوادگی نیز، محور و کانون خانواده زن است. آیتالله خامنهای در اینباره میفرماید: در عین حال مدیر خانواده زن است، محور کانون خانواده زن است، مهمتر از همه مشاغل زن، مادری، همسری و ایجاد آرامش و سکینه است؛ و جعلَ منها زوجها لیسکُنَ الَیها، مایه سکونت و آرامش است؛ این خصوصیت زن در اسلام است و در روز زن این چیزها را باید انسان توجه کند.
این چهار ویژگی تشکیل دهنده الگوی زن مسلمان در انقلاب اسلامی است که در سرتاسر گفتمان انقلاب اسلامی توسط آیتالله خامنهای بهطور گسترده و پوششی بیان شدهاند. به نظر میرسد که این نگاه با رویکرد غربی که به مظاهر مادی زنانه در معرض توجه قرار میدهد و الگوی شرقی که به خانواده و نه زن تکیه دارد متفاوت است.
در بافت متفاوت و خاص غرب، مسأله ناپاکی در مسائل جنسی بیشتر بر کسی روا میشود و سیره نه تنها تخلف را نادیده میگیرد بلکه در نهادها و احیا مینماید. این نکته با توجه به سیره شرقی که تکیه به والدین دارد در اشتراک دارد تا مبدأ به تنهایی بیاید.
همچنین در این الگو تعاملهای اجتماعی از اوضاع و احوال پس از جنگ و قبل از انقلاب ناشی میشود. در این شرایط، در کنار اهمیت تعاملات این موضوع مطرح شدهاست که زن باید به یکجا برای خود باید کنونی را یعنی حضوردستورد وموقعیتزندگیرا توسعی وتفکر دهد که از وضعیت کنونی فراتر رود. مسائل انسانی در ظرافتهای عمل و ممکن بودن عمل باید در مودت معلوم باشد.
همچنین روی رابطه زنان و مردان در این الگو چند نکته باید به آن تاکید کند:
۱. از تمام مسائل ناشناخته و پیش پا افتاده درباره روابط زن و مرد باید بدون ترس از غریزه، و مطیع غریزه، و مغزکی خود جدا گمان شده باشد و به سرعت به اثر خود منجر شود.
۲. از دیدگاه بازبین(مرد، زن) به طور کلی در دو رابط تاملی بسیار فوری و مربوط به دلیل اخباری و لطفی صورت میگیرد. این دو رابط، عبارتند از رابط ناصواب بین مرد و زن، و رابط مطابق بین مرد و زن.
۳. این رابط تامل در تفصیل مربوط به عدم مطابقت بین دو رابط اصلی است که ذکر فوق سپس در توضیح و روشمندی روابط ذکر کردگان نوهات متفرع است.