الان به مناسبت دو ماهه انتشار نخستین شماره ماهنامه تخصصی نمایش، ویٔژه نامه دراماتورژی، نشست تخصصی دراماتورژی برگزار شد. این رویداد که همزمان با انتشار این ماهنامه برگزار شد، با حضور اساتید، دانش پژوهان و علاقه‌مندان این حوزه، به همت دفتر آموزش، پژوهش و انتشارات نمایش با همکاری مجموعه تئاتر شهر در سالن مشاهیر برگزار شد.
در این نشست با حضور حمیدرضا افشار، منصور براهیمی، محمد رضا خاکی، رامتین شهبازی، بهزاد صدیقی، نرگس یزدی از جمله افرادی که به صورت وبیناری با مایکل مارک چمرز در خصوص دراماتورژی به مباحثه نشستند، به نقاط زکی از این رشته رسیدیم. مایکل مارک چمرز، استاد دانشگاه سنتاکروز، بنیان‌گذار دوره دراماتورژی در دانشگاه کارنگی ملن و مولف کتاب‌های گوست لایت (راهنمای مقدماتی برای دراماتورژی) و دراماتورژی سیستمیک در خصوص دراماتورژی با در نظر گرفتن تحولات نوین در تئاتر و اجرا به ویژه تحولات مرتبط با تکنولوژی دیجیتال سخن گفت.
چمرز با تاکید بر مفهوم حضور و بسط معنای آن در عصر جدید تصریح کرد: حضور صرفاً محدود به حضور فیزیکی نیست. او همچنین در خصوص نگرانی برخی هنرمندان از گنجاندن تکنولوژی در اجرا در آمریکا از سویی و تاکید برخی دیگر از هنرمندان و کمپانی‌ها بر بهره‌گیری از تکنولوژی در اجرا و نوآوری‌های آنها در چنین اجراهایی صحبت کرد و بر اهمیت دراماتورژی در این آثار تاکید کرد.
در ادامه این وبینار تخصصی، مایکل مارک چمرز ضمن پاسخ گویی به پرسش‌های شرکت کنندگان به شرح تجربه‌ورزی‌های خود با دانشجویان رشته دراماتورژی و دوره‌های میدیاتورژی در دانشگاه سنتا کروز پرداخت و از اهمیت تاثیر این تجربه‌ورزی‌ها سخن گفت.
در این نشست، نرگس یزدی مترجم کتاب‌های گوست لایت و دراماتورژی سیستمیک با بیان اینکه دراماتورژی در گستره زندگی فراتر از تئاتر به ایفای نقش می‌پردازد، افزود: به منظور کاهش فاصله‌ای که با جایگاه مطلوب در مسئله دراماتورژی داریم، در تلاشیم رشته دراماتورژی را در دانشگاه راه اندازی کنیم و با همکاری با اساتید و صاحبنظران این حوزه در جهان و نیز دراماتورژهای مطرح در جهان مسیر درستی را برای علاقه‌مندان این رشته بگشاییم. تا پیش از تحقق این امر، برگزاری دوره‌ها و نشست‌ها با این افراد و تبادل نظر به نحوی که در این جلسه روی داد، به ما اطمینان می‌بخشد در مسیر صحیحی به پیش می‌رویم.
اگر اینگونه نباشد، دراماتورژی تنها به یک رشته تحصیلی محدود می‌شود و از امکانات و ابزارهایی که ممکن است بتوان در این رشته با استفاده از تکنولوژی دیجیتال استفاده کرد، بهره‌برداری کامل نمی‌شود. با همت صادقانه‌ای که صرفا در دراما بسیار مزیت‌های زیادی است، باید بتوانیم تا در چنین زمینه‌ای درجام موضوعات و اندیشه‌های دراماتورژیکی را به بالا بردن سطح آزادی بیان و گسترش برداشت از مفاهیم هنری در خویش پرداختیم.
صورت بر این دارد که مایکل مارک چمرز نخستین شخصانی نیستند که به چنین نکاتی اشاره کرده‌اند. اما اگر در این مورد دلخواه است که به یک نکته یا موضوع نگاهی داشته باشیم، بهتر است توجه به رابطه بین فارغ التحصیلان رشته دراماتورژی و تئاترها را در نظر بگیریم. زیرا فارغ التحصیلان این رشته می‌توانند نقش‌آفرینی را به سطحی بالاتر برسانند، درعین حال، با بهره‌گیری از تکنولوژی، تجربه‌یورزی‌های مفیدی در این زمینه را برای سایر معلمان و اعضای گروه نگارند.