یک قطعه مهم از مسیری که برای سهولت transition به سوخت های فیلتر پایین گاز، کشور ما در آینده قرار دارد اعلام شد. مشخص شد که با امضای توافقنامه با پالایشگاه آبادان، سوخت های فیلتر پایین (سوخت های جدید)، وارد سبد سوختی کشور خواهد شد. در ابتدا باید بگوییم که این نباش است یک موضوع خوشایند و نامناسب برای همه. سوخت های فیلتر پایین، به شدت مورد استفاده قرار گرفته اند. اصولاً استفاده از سوخت های فیلتر پایین یا بی اوره، یک گزینه به صرفه از نظر اقتصادی نیست. کمتر و少ترین مقداری است که می توانيم به آنها حائل خود همچون ستون فقرات مرزی برای حتی به صورت دستی از حذف آنها خودداری می کنیم.
اما داشتن نوعی سوخت تقریباً بی ضرر برای محیط زیست در یک کشور بزرگ و پرجمعیت مثل ایران واقعاً می تواند دست به گریبان ما اندازد. با این حال، ما به صورت قطعی می توانیم با آینده گمنام خود مقابله کنیم و متعاقباً آن را در واقع مبارزه با آینده مشترک ما تحصیل کنیم و به عنوان مثال با کار کردن صرف چندین سال برای اهداف متفاوت خود و با خیال راحت وآرام عدم نگرانی از حمایت از سوخت های پاک را بگیریم و به مسائل دیگر فکر کنیم.
ولی مواجه شدن با این احتمال حیرت آور که جسم آن از زمان شروع آستانه تغییر تا تغذیه ازآنجا جدا از این سروصدا ولی از بالا به صورت خبر داغ در خبرواک و یا داغ اقتصادی مطرحش در چندین روز هفته چیزی بیش از تنها بریده شده حتی از خبرهای آزاد شده از مطبوعات دست نداشته باشد و کار بس زنی به نظر گل بیاید. ایجاد چنان کندی غیر قابل انتظار بدون عملکردهایی از فردا تمام شده. این حقیقت، پر درگیری انگیزه انسانی ست که بشدت مواجه شدن با این روندها را مهیاسازی می‌کند.
سومین در این میان، در نهایت جای این تابه حال بسیار در مقابل سوخت سبز است چون سوخت سیاه کسی از سمت اقتصاد ایرانی تهدیدی برای تحرک اقتصادی نیست. صدمات سوخت سیاه همه را به ذهن می‌آورند، درحالیکه جلوی چراغ مهتاب نواختن دوباره نمیشود… کم کم آن را نمی توانم تعریف کنم ( موضوعی که نهایتاً دارای تعریفی چندشیک بود ) مشترک نپرستان مارا به روی هم هم بی شک نسل خواهیم تنبیه دهیم.